FATIMA -
JEJ SEKRETY
Wizjonerskie
przesłanie zostało przekazane dzieciom fatimskim 13 lipca 1917 r. Widziały one,
słyszały i zapamiętały niezwykłe treści objawione im przez Niebo. „Tego nie
mówcie nikomu” – słowa Matki bożej położyły pieczęć na ich ustach.
Dopiero po
dwudziestu kilku latach siostra Łucja – jedyna żyjąca jeszcze wizjonerka –
otrzymała od Boga polecenie spisania tajemnicy i przekazania jej Kościołowi.
Tajemnica fatimska składa się z trzech części. Pierwsza ukazuje
straszliwą wizję piekła, druga mówi o kulcie Niepokalanego Serca Maryi i zapowiada
wojnę oraz prześladowania wywołane przez komunizm, trzecia pokazuje moc
wstawiennictwa Maryi i zwiastuje nadejście czasów prześladowań Ojca Świętego i
Kościoła. Sama siostra Łucja rozróżnia podział na trzy części, spisuje bowiem
każdą z nich oddzielnie – 31 sierpnia 1941 r. , 8 grudnia 1942 r. i 3 sierpnia
1944 r.
Najpierw dzieci oglądają wizję piekła tak
przerażającą, że gdyby nie wcześniejsze zapewnienie o pójściu do Nieba umarłyby
ze strachu. Widzenie się kończy i dzieci słyszą komentarz Maryi: „Widzieliście
piekło, do którego idą dusze biednych grzeszników”. Rozpoczyna się druga część
objawienia i miejsce obrazu zastępuje przekaz ustny. „Aby je ratować – mówi
Maryja o duszach grzeszników – Bóg chce ustanowić na świecie nabożeństwo do
Mego Niepokalanego Serca”. Po czym pokazuje zależność uwarunkowaną przez Boże
Miłosierdzie i Bożą Sprawiedliwość. Jest ratunek dla grzeszników. To
nabożeństwo do Serca Maryi, do którego istoty należy zaprzestanie obrażania
Boga, a w nagrodę za posłuszeństwo Bóg chce obdarzyć świat pokojem. Jeśli
jednak ludzkość wzgardzi tym środkiem ocalenia i nadal będzie obrażała Boga, na
świat spadnie kara : wojna, głód, prześladowanie Ojca Świętego i Kościoła.
Matka Boża wie, że Jej prośba nie zostanie szybko wysłuchana. Dlatego zapowiada,
że przyjdzie dać światu jeszcze jedną szansę – poświęcenie Rosji Jej
Niepokalanemu Sercu i zaprowadzenie nabożeństwa pierwszych sobót. I znów wraca
echem Boża logika : - Jeśli ludzie ponownie nie usłuchają, Rosja rozszerzy swe
błędy po świecie wywołując kolejne wojny i prześladowania. Ostatecznie sama
Maryja obiecuje położyć temu kres : „Na koniec Moje Niepokalane Serce
zatriumfuje !” a Ojciec Święty poświęci
Rosję Jej Niepokalanemu Sercu. Kończy się słowny przekaz i znów przed oczyma
dzieci rozpościera się nadprzyrodzone widzenie. Anioł rzuca na Ziemię płomienie
mające podpalić świat, gasną one jednak w zetknięciu z blaskiem, jaki
promieniuje z wyciągniętej ręki Maryi chroniącej świat. Wówczas Bóg zamienia
„karę śmierci” na pokutę. Wizja Anioła znika i dzieciom ukazuje się postać
Papieża idącego przez zrujnowane miasto ku krzyżowi stojącemu na wzgórzu.
Ojciec Święty modli się po drodze za dusze napotykanych martwych ludzi.
Doszedłszy na szczyt góry zostaje zabity, a po nim wielu duchownych i świeckich.
Ich krew okazuje się ostatecznym ratunkiem dla świata. Aniołowie zbierają krew
męczenników i kropią nią ludzi zbliżających się do Boga, oczyszczając ich z
win.
Widzenie ukazane
w trzeciej części fatimskiej tajemnicy nie jest w pełni jasne. Ale siostra
Łucja podziela przekonanie Papieża, że dotyczy ono Jana Pawła II śmiertelnie
rannego w zamachu z 13 maja 1981 r. Ale w tym miejscu zapowiedź Pani z Fatimy
nie do końca się sprawdza, gdyż Papież nie umiera: „zostaje zatrzymany na progu
śmierci”. Okazuje się, że cała wizja jest znowu warunkowa, że może ulec zmianie
jeśli ludzkość podejmie skierowane do Niej wezwanie do pokuty. Siostra Łucja
prosiła, by kopertę z sekretem otworzyć dopiero po roku 1960, bo przed 1960
rokiem nie można było tego zrozumieć. Zaś Jan Paweł II ogłosił jego treść w
roku 2000. Czy oznacza to, że trzecia część tajemnicy już się ostatecznie
wypełniła? Chyba tak, ale środki ocalenia i logika Boża pozostają dalej te
same. Sekret obowiązuje tym bardziej, że jeszcze nie zaprowadzono na świecie
nabożeństw pierwszych sobót.