SERDECZNIE WITAMY W NASZYM „DOMU CISZY”
Zatrzymaj się. Otwórz Bogu serce swoje.

      W dzisiejszym, szybkim tempie życia, w człowieku rodzi się potrzeba zatrzymania się by nabrać oddechu, zebrać myśli, skonfrontować wydarzenia i swoje postępowanie. Potrzeba zostawienia, choć na jeden dzień codziennych spraw pozwala człowiekowi nabrać na nowo sił fizycznych i duchowych.

Zapraszamy
do naszego domku w ogrodzie,
na weekendowe dni
odpoczynku i ciszy,
by w klimacie modlitwy,
odnowić swoją relację z Bogiem.

      Często, niektórzy z nas gotowi są pokonać kilkadziesiąt kilometrów, aby w skupieniu pobyć w Bożej obecności. Możemy taki czas spędzić w Mosinie, zaciszu ogrodu sióstr przy ul. Szkolnej.

Proponujemy spędzenie takiego czasu małżonkom, osobom indywidualnym i duchownym.

KONTAKT:

Osoby, pragnące odwiedzić nasz dom i zamieszkać w nim przez dni skupienia, proszone są o wcześniejszy kontakt z siostrami:

Numer telefonu domowego: 61 813 72 57

KOSZTY UTRZYMANIA:
dobrowolna ofiara

POBYT w Domu Ciszy:
I wariant: przyjazd na odpoczynek (plan indywidualny z możliwością włączenia się w życie sióstr)
II wariant: indywidualne dni ciszy (plan własny)
III wariant: prowadzone dni ciszy
(śniadania i kolacje w samotności w domku;
w ciągu tych dni można umówić się na rozmowę)

Piątek:
17:30 Nieszpory z siostrami
19:00 Kolacja

20:30 Modlitwa przed spoczynkiem z siostrami  (kompleta)

Sobota:
6:20 Modlitwa poranna (Jutrznia) z siostrami
7:00 Eucharystia

9:00 – 10:00 Lectio Divina
12:00 Modlitwa południowa z siostrami

13:00 Obiad

15:00 Koronka do Bożego Miłosierdzia
16:00 Kawa + podwieczorek
17:30 Uroczyste Nieszpory z siostrami

Modlitwa przed spoczynkiem - (Kompleta) indywidualnie

Niedziela:
6:45 Modlitwa poranna (Jutrznia) z siostrami
Medytacja
8:00 Śniadanie
9:00 Eucharystia

12:00 Adoracja
12:50 Modlitwy południowe z siostrami
13:00 Obiad z siostrami

„ Zabierz mnie, Mistrzu, do Efrem, i pozwól tam z sobą pozostać,
gdzie ciszy dalekie wybrzeża opadają na skrzydłach ptaków,
jak zieleń, jak fala bujna, nie zmącona dotknięciem wiosła,
jak koło szerokie na wodzie, nie spłoszone cieniem przestrachu.

Dzięki, żeś miejsce duszy tak daleko odsunął od zgiełku
i w nim przebywasz przyjaźnie otoczony dziwnym ubóstwem,
Niezmierny, ledwo celkę zajmiesz maleńką,
kochasz miejsca bezludne i puste.

Bo jesteś samą Ciszą, wielkim Milczeniem,
uwolnij mnie już od głosu,
a przejmij tylko dreszczem Twojego Istnienia,
dreszczem wiatru w dojrzałych kłosach”.

                               Karol Wojtyła, z Pieśni o Bogu ukrytym